Hoofdstuk 1
Wat was mijn eerste officiële daad als stamhouder van de familie Thunderstorm? Naar school gaan. Ik wurmde me naast Nubia en haalde een boek uit mijn rugtas om nog wat extra te leren. Nubia zuchtte en duwde haar oordopjes in. 'Soms ben je echt heel saai zus,' mompelde ze terwijl ze haar iPod aandeed.
Na school ging ik niet naar huis, maar naar het wetenschapslab. Een simpele opdracht voor school, en hoewel het nog maar twee daagjes waren tot ik jongvolwassen werd, wou ik ook deze kans goed benutten.
Anderhalf uur later stond ik weer buiten. Ik zat nu zelfs te denken aan een carrière in de wetenschap. De mensen daar waren erg enthousiast over me en het werk sprak me wel aan. Ik keek op mijn horloge en zag dat ik bijna te laat was voor het avondeten. Mam zou me nog net niet vermoorden.
Ik was inderdaad maar net op tijd thuis, en at het snelst om snel aan mijn huiswerk te kunnen. School was gewoon belangrijk voor me. Nubia at weinig van haar herfstsalade. 'Mam, kan je niet een keer hotdogs klaar maken? Dit spul is zo gezond,' zei ze walgend. Mam grinnikte. 'Dat doe je maar als je volwassen bent.' Nubia en ik keken elkaar aan. We zagen er allebei naar uit om echt volwassen te zijn.
Na het eten werkte ik ijverig door. Nubia zat wat poppetjes te tekenen en klierde zo de boel onder. Ik keek er afkeurend naar. 'Als je alles netjes onder elkaar zet, snap je er veel meer van,' raadde ik haar aan. 'Maakt het uit?' vroeg Nubia, 'Ik haat school.'
Dat was de volgende dag op school ook wel te merken. 'Laatste schooldag!' gilde Nubia tegen iedereen die het maar horen wilde. Ik slenterde er met gebogen hoofd achteraan.
Om 2 uur ging de bel en er ging een steek door mijn maag. De middelbare school was voor ons nu echt afgelopen. Ik had er zin in om carrière te maken, maar hier had ik het ook altijd naar mijn zin gehad.
Eenmaal thuis zagen Nubia en ik het meteen. Er stonden twee taarten op tafel. Ik liet Nubia eerst blazen, en keek verwachtingsvol toe.
Nadat ze haar haar en kleding in orde had gebracht stond de jongvolwassen Nubia voor me. Ik gaapte haar aan en wenste dat ik haar schoonheid had meegekregen.
Ik stapte naar voren en keek naar de kaarsjes. Met gesloten ogen blies ik ze uit en wachtte.
Toen verschenen de bekende glitters.
En even later was ik opgegroeid tot jongvolwassene.
Update!
Mam en ik speelden nu regelmatig een potje schaak. Ik won alles omdat ze weinig tot geen inzicht had. 'Dus...' zei ik, 'Nu ik volwassen ben, zou ik graag naar Egypte gaan.' Mijn moeder had haar wenkbrauwen gefronst en ze keek nogal kwaad. Ik beet op mijn lip. 'Mam?'
Ze schrok op. 'Wat is er lieverd?' Ik haalde diep adem en zei het nog eens. Haar ogen werden groot. 'Maar... wat heb je in Egypte te zoeken?' vroeg ze. 'Ik wil mijn vader ontmoeten,' zei ik voorzichtig. Het idee speelde al heel lang door mijn hoofd. Niet alleen wou ik voordat ik zou gaan werken een reis maken, ook wou ik hem ontmoeten. Hij was toch mijn vader.
'Hij weet niet eens van jullie bestaan af,' zei mijn moeder en ze keek nogal boos. 'Ik wil niet dat je daarheen gaat.' Ik zuchtte. 'Mam, dat had ik al verwacht. Maar ik ga toch.' Mam pakte een paard en plantte het met nogal veel kracht ergens op het schaakbord. 'Ik heb nee gezegd,' zei ze ferm. 'Alsof dat me nog tegenhoudt,' zei ik schamper.
'Ik weet niet of ik hem vind. De kans is groot van niet. Maar ik wil het proberen.' Mam beet op haar lip en ik zag dat ze haar kalmte probeerde te bewaren. Ik deed nog een poging om haar te overtuigen. 'Hij is mijn va der,' zei ik, 'Nubia wil vast ook...' 'Hou Nubia erbuiten,' snauwde mijn moeder. 'Die weet hier niets van en vraagt het zich vast ook niet af.'
Dat kon kloppen, aangezien Nubia hele dagen op haar kamer doorbracht met gitaar spelen. In haar tienertijd had het nog vreselijk geklonken, maar er kwamen steeds aangenamere tonen uit haar kamer zetten.
'Je gaat niet, hoor je?' herhaalde mijn moeder. Ik besloot om rustig te blijven. 'Ik ga wel,' zei ik beslist. 'Ik heb het geld bij elkaar gespaard van mijn bijbaantje en ik ga er gewoon heen. Heel snel,' voegde ik eraan toe. Mijn moeder keek me furieus aan en stond op. Ik staarde nog even uit het raam en bedacht me wat ik zou doen als ik oog in oog stond met mijn vader.
